μικρός ακροατής
Στα άσπρα του πυκνά μαλλιά
Χόρευε ο ήλιος.
Μικρός, τότε, κι ανύποπτος
Εγώ, ακροατής.
Για κακουχίες μου μίλαγε
Για το γενναίο αντάρτικο
Για κρύες εξορίες.
Πίσω του φως πλημμύριζε...
Λάμψη από τζαμαρίες.
αυτοπορτραίτο
Γένι αραιό Μαλλί βελόνα Φάτσα ταλαίπωρη Απ' το χειμώνα. Μάτια χωμένα Μέσα σε κόγχες Χέρια αλύγιστα Σα ξιφολόγχες. Αυτιά κλειστά Σε παραγγέλματα Ίδιο κεφάλι Ίδια τα πέλματα. Γλύπτης ο χρόνος Δίχως μοντέλο Με το σφυρί του Και το σκαρπέλο.