στ' αλμυρό που φεύγει κύμα
Δεν ξεχωρίζουμε νερό και ουρανό·
Γδαρμένο δέρμα από τον άνεμο
Δίχως σταματημό να μουρμουράμε στίχους
Πρόχειρης προσευχής σε ναυτικούς θεούς
Μπας και γλιτώσουν τ' ακριβό τομάρι μας
Κι όλο περικυκλώνουνε τα κήτη.
αυτοπορτραίτο
Γένι αραιό Μαλλί βελόνα Φάτσα ταλαίπωρη Απ' το χειμώνα. Μάτια χωμένα Μέσα σε κόγχες Χέρια αλύγιστα Σα ξιφολόγχες. Αυτιά κλειστά Σε παραγγέλματα Ίδιο κεφάλι Ίδια τα πέλματα. Γλύπτης ο χρόνος Δίχως μοντέλο Με το σφυρί του Και το σκαρπέλο.