άγονο

Στο Νίκο Τ.,
δυο ασπρόμαυρες φτερούγες


Τη νύχτα που δε σου 'βγαινε το ποίημα
Ό,τι σκατά κι αν μασουλούσες
Ώρα μοναχική και περασμένη
Βάρυνε εικόνα απόλυτη
Εκείνο το έντρομο σκυλί επάνω στη νησίδα
Ώρα αιχμής, σ' οδό ταχείας κυκλοφορίας
Χωρίς να ξέρει πού το μπρος και πού το πίσω.

Ένα περαστικό οδηγούσες αυτοκίνητο.
Τι κι αν το σκέφτηκες σ' όλη τη διαδρομή;
Τι κι αν το πασπαλίζεις τώρα καραμελωμένη τύψη;
Σκατά. Ούτε το ίδιο ούτε το ποίημα ωφελεί.


8/9/2016 Θράκα

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

θέλω να γίνω ποιητής

αυτοανθολογούμενος