Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Φεβρουάριος, 2018

υγ.

Καθόλου μην υποτιμάς την προφορική παράδοση. Επιβιώνει επιτυχέστερα από τα σκαλισμένα σύμβολα, ενθυλακώνοντας αγαπητικά τον γοητευτικό της παραφθοράς ψίθυρο. 3/4/2017 Στάχτες

εκ της διευθύνσεως

Αγαπητέ κύριε, οι στίχοι μας τελειώσανε. Βολευτείτε, παρακαλούμε, προσωρινά με καμιά "επιτελεστική" περφόρμανς στα σκοτεινά. (Αν πεινάσατε, ελεύθερα ροκανίστε τη σάρκα σας. Αν χορτάσατε, ελεύθερα χαλαρώστε τη βράκα σας...) Ω μα, προς Θεού, μη θορυβείτε!

oι Άγιες μαμάδες

Οι Άγιες μαμάδες σε κάποιο ταμείο με το μπαστουνάκι τους, λίγα ψιλά και παιδικές φωτογραφίες. Οι Άγιες μαμάδες σε κάποια ουρά με την υπομονή τους, ανάγλυφες τις γαλάζιες φλέβες στο χεράκι τους. Οι Άγιες μαμάδες σε κάποιο τρίστρατο με τη μορφή τους τη σεβάσμια κι αυστηρή, όταν σε μάλωναν. Οι Άγιες μαμάδες υποστυλώματα έργων ανολοκλήρωτων, που έμειναν να βρέχονται καταμεσής της ερημιάς. για τον φίλο μου Γ. Πρίμπα 7/2/2018 Στιγμές  16/4/2018 Στάχτες

με περιπαίζεις

Χοροπηδούσες όλη νύχτα στο κεφάλι μου Από εχθές, κι είχα πειστεί, σ’ έχω ξεχάσει. Με περιπαίζεις τώρα για το χάλι μου… Στίχε στρυφνέ, που επιστρέφεις σαν βραδιάσει. Ήθελα να ‘ξερα, τη μέρα μου, πού κρύβεσαι; (Άσκοπα, ώρες κι ώρες που γυρίζω) Πλήθη τσαμπιά με προσπερνάνε ανύποπτα Πλήθη γιγαντικά! Τις μέρες τους φτυαρίζω. Και με τα ρούχα λερωμένα, μες στα χώματα Αφού απ’ τ’ αχάραγα έχω αντικρίσει πτώματα Δρόμο παίρνω, βαρύς, για το καλύβι μου― Μα, άθλιε στίχε, ξαναπιάνω το μολύβι μου… 29/1/2018 Αποτυπώματα

απονενοημένο

Καλά τα ποιήματα, αλλά τις ώρες σου πώς θα τις ξεγελάσεις; Δεν παίζουνε μ’ αυτά! Έχουν ταμπουρωθεί ζωσμένες δυναμίτη, κρατούν ομήρους, αρνούνται κάθε διαπραγμάτευση. (Α, κάτι πικρούλια σονετάκια σου, άσε, να μη σου πω… πού τα ‘χουνε γραμμένα.) 31/1/2018 Μονόκλ

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)