Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2018

το ποτάμι

Aπόψε που γιορτάζουν οι ποιητές μπορείς στα σίγουρα να λες: "δεν έγραψα ούτε δράμι!" Απόψε που γεμίζει ο μαστραπάς εσύ για ψάρεμα να πας ― αλλιώτικο καλάμι από καλάμι. Απόψε που κανόνια θ' ακουστούν και θα φτυστούν για να μη ματιαστούν συ να προσέχεις το ποτάμι.

βράδιαζε αργά

Περπατήσαμε ως τη Μεταμόρφωση του Σωτήρα. Εσύ φοιτήτρια εγώ μαθητής στα δεκαεφτά. Κομμένα πόδια δε θυμάμαι τι ψέλλιζα · Μόνο το ανάλαφρό σου βάδισμα και το χαμόγελο ― Το φωτεινό σταυρό ψηλά του μαρτυρίου. 8/6/2018 Τοίχου του ετέρου

κλείσιμο

Μπήκε στο φούρνο αργά το βράδυ, λίγο πριν το κλείσιμο. Η υπάλληλος κάτι πρέπει να βλαστήμησε μέσα απ’ τα δόντια. Ένα κομμάτι πίτσα, όλο κι όλο, στη βιτρίνα. Το πήρε και κατηφόρισε προς παραλία. Βολεύτηκε, τρόπος του λέγειν, στον τεράστιο τσιμεντένιο πάγκο, κουκουλωμένος ως τ’ αυτιά. Δεν κυκλοφορούσε ψυχή μ’ αυτό το ξεροβόρι. Μόνο, πού και πού, κανένας ποδηλάτης αναβόσβηνε από μακριά, περνούσε σκυφτός, και χανόταν προς την άλλη μεριά της πόλης. Ο κώλος του είχε παγώσει. Η πίτσα επίσης. Έσπαγες τα δόντια σου σ’ αυτό το παλιόπραμα. Κάποιος αδεσποτάκος τον πλησίασε, με βλέμμα αγίου, κουνώντας αργά την ουρά. Τώρα έγλυφε το ξεροκόμματο και τα μάτια του έλαμπαν. Έμεινε δίπλα του άλλο ένα τέταρτο, άλλη μισή ώρα... Ούτε ποδηλάτες! Έκανε τσιγάρο. Έκανε δεύτερο. Κόπασαν πια οι ήχοι των αυτοκινήτων, από την κοντινή λεωφόρο. Σηκώθηκε, απαλά του χάιδεψε το κεφάλι, τη μουσούδα, κι αποχαιρέτησε.

του κρύφιου χειμώνα

Του κρύφιου χειμώνα ντυμένα απομεινάρια, τα σκιάχτρα έπληξαν να εκπλήσσουν τους περαστικούς. 16/4/2018 Στάχτες

ένδον

Στραβώματα άλλο μην ψάχνεις, αλλά τη στραβομάρα ψάξε μέσα σου, αν τολμάς, και ζήτα ρέστα απ’ το παιδί εσένα.

ισχύον

Το ποίημα αυτό έχει συναρμολογηθεί σε κάποιο μακρινό εργοστάσιο στην Κίνα. Αυτοί που το μαστόρεψαν πήραν για εφάπαξ έναν θάνατο από το ύψος μιας γέφυρας ή ενός ουρανοξύστη. Μη φοβηθείς όμως, η εγγύησή του δεν έχει παρέλθει. Εκείνοι μόνον. 23/2/2018 To Koskino

τα απογεύματα βροχή

Tα πρωινά σκλαβωμένα με ήλιο. Τα απογεύματα βροχή ― όλο αναβάλλεις τη βόλτα. Αλλά το σπίτι βγάζει νερό. Στο τέλος τ' αποφασίζεις να μη σταθούν εμπόδιο λίγες ψιχάλες. Στο κάτω κάτω, απ' το να πνιγείς προτιμότερο το 'χεις να βραχείς. 7/4/2018 Αλωνάκι της Ποίησης

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)