Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2018

λεωφορείο

Όλους εσάς που κάθε Σαββατόβραδο ντύνεστε και στολίζεστε για την οντισιόν της μοναξιάς, έχοντας προ πολλού εμπεδώσει αυτό που κάποτε θα μάθετε, ακριβώς μεσάνυχτα σας συναπαντώ με το τελευταίο λεωφορείο. 26/12/2018 Μονόκλ

τα λύτρα

Τηλεπωλητές και τσαρλατάνοι δεμένο χειροπόδαρα ενέχυρο κρατούν το στερνοπούλι μας― την κόρη εκείνη που ονομάζαμε Αξιοπρέπεια. Θεονήστικη και χλωμή σ’ υγρό υπόγειο περιμένει, παρέα με τα ποντίκια και με τα φαντάσματα, τα λύτρα. Και δεν το ξέρει η δόλια πως μια νύχτα στον ύπνο της οικειοθελώς την παραδώσαμε. 26/12/2018  Μονόκλ

ιδιωτική ασφάλιση

Η φτήνεια τρώει τον παρά Κι οι έγνοιες το κεφάλι Κι απ' τρία το μακρύτερο Βλέπω να παίρνεις πάλι... Κούλη μου, τι τον ήθελες Τον Άδωνη το σκύλο Να σου γαβγίζει ολημερίς Χωρία από Αισχύλο... Μα τον άγιο Τατσόπουλο Τον Πέτρο τον Μεγάλο Που 'χει σφάξει στο γόνατο Τον ένα και τον άλλο... Που ούτε γάτα θηλυκιά Δεν άφησε στο διάβα Μισό λεκανοπέδιο Ερωτική του σκλάβα... Ιδιωτική ασφάλιση Ψάξ' στις εφημερίδες! Γιατί σαν έρθουν οι εκλογές Σπάν' κι οι αιμορροΐδες...

όσα ποτέ δεν κάναμε*

Θα ‘μασταν στάχτες Αμίλητοι και γερασμένοι Θα ‘μασταν πείρα... Μέσα στο κρύο παρατημένοι. Όταν λικνιζόμασταν Είδα τη λάμψη στο βύθος των ματιών Τώρα ναυάγια Σε μία θάλασσα αναστεναγμών. Προδότες θα ‘μασταν Θα ‘χαμε ξεχάσει πως ήμαστε παιδιά Κι ανέλπιδες― Είμαστε η ερχόμενη βασιλική γενιά. *Απόδοση του τραγουδιού Τhings we never did (Sad lovers and giants) 18/12/2018 Στιγμές

πρωτοπορία

Να παραβλέπαμε συνθήκες βιοποριστικές ― ακόμα ακόμα και σπουδές, σε κάποιο πλοίο φορτηγό ασυρματιστές θα 'χαμε, από τύχη, καταλήξει. Και θα σκοτώναμε την πλήξη, κάθε που πιάναμε στεριά, με καλλονές. Με τον Ανδρέα παρέα και με τον Άρη θ' αφήναμε το κύμα να ριμάρει στων λιμανιών τους φάρους δοκιμές. Σκαφάκια-τσόφλια θε ν' αρμένιζαν μακριά μας, πλουτίζοντας ολοένα η συντροφιά μας γλάρους, καπνούς και πεθαμένους ποιητές. Με τον Ανδρέα παρέα και με τον Άρη, να μας κερνάνε ουίσκι και campari.

αντικέρ

Λέξεις στριμωγμένες σε ράφια.           Μου είπαν: "οι ψυχές αυτές μένουν απούλητες".           Αράχνιασμά-ξαράχνιασμα, λίγο καλύτερη, ίσως, θέση στη βιτρίνα.           Κανένας διάολος δεν πάτησε, παλιά πουτάνα, τρεις γενιές εδώ! ―           να δεις πώς τον τουμπάρω...

του χαμού

Γεμάτα λήθη Τα ωραία σου στήθη. Ο λαιμός γκρεμός. Τα μαλλιά σχοινιά. Κάτω, γύρ' από σπηλιά ― Θάμνα και νερά! Όμορφη πολύ Αυτό όμως δε φτάνει. Γίνε ρουμάνι. Να χαθώ και πια Αχ, να μην ξαναφανώ. Μην ξαναφανώ. 7/12/2018 Στιγμές

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)