τα λύτρα

Τηλεπωλητές και τσαρλατάνοι δεμένο χειροπόδαρα
ενέχυρο κρατούν το στερνοπούλι μας―
την κόρη εκείνη που ονομάζαμε Αξιοπρέπεια.
Θεονήστικη και χλωμή σ’ υγρό υπόγειο περιμένει,
παρέα με τα ποντίκια και με τα φαντάσματα, τα λύτρα.

Και δεν το ξέρει η δόλια πως μια νύχτα στον ύπνο της
οικειοθελώς την παραδώσαμε.

26/12/2018 Μονόκλ

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

θέλω να γίνω ποιητής

αυτοανθολογούμενος