μικρό μανιφέστο




Η ποίηση είναι μια ειδική γλώσσα, που ενώ απευθύνεται σε όλους, δεν μπορούν όλοι να συντονιστούν στη συχνότητά της. Όταν, βέβαια, είναι όντως ποίηση, αιμάτινη, βιωμένη... (ο μόνος -κατά την ταπεινή μου γνώμη- τρόπος να υπάρξει). Όσο για τις καραβιές των απέλπιδα οργισμένων, των επαναστατών αυτοκτόνων, των απηυδισμένων; "Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι", λέει προφητικά ο Καρυωτάκης στα τελευταία του λόγια. Ξέρει σε ποιον κόσμο ζει και αναφέρεται στους πικραμένους όλων των μελλοντικών καιρών. Δεν ασπάζομαι τα λόγια του από καμιά νεορομαντική διάθεση αναβίωσης χρόνων περασμένων. Η ίδια μας η εποχή μου έφερε ξανά στο νου -χαστούκι- αυτά τα λόγια. Άλλοι προσκυνούν αγίους και προφήτες. Οι "άγιοι" και οι "προφήτες" οι δικοί μου είναι αυτοί οι "καταραμένοι".

Ντέμης Κωνσταντινίδης

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

με τον ουρανό

θέλω να γίνω ποιητής

χρόνοι

αυτοανθολογούμενος