3π στο ποιείν

Ακυρωτικό

Σας θυμήθηκα.
Έξω απ’ τα σκονισμένα τζάμια
Του λεωφορείου μου
Κατεβασμένες ρεκλάμες
Ξέφτια μοντέρνων προσόψεων ―
Τ’ άδεια κελύφη ΠΩΛΕΙΤΑΙ-ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ
Όπου χιλιόμετρα ξεπατωμένων σωληνώσεων
Οι αποικίες των κατσαρίδων.


Από μνήμης

Το χαρτί της βεβαίωσης
δίπλα σ’ εκείνα των σεμιναρίων
και των πτυχίων
πιστοποιεί πως εξακολουθείς
να είσαι άνεργος άνευ επιδοτήσεως.

Μέχρι νεωτέρας
“για την ακρίβεια των στοιχείων'
όπισθεν της αιτήσεως
“Σελίδα 2 από 2'
υπάρχει χώρος για κρεμάλα.


Στα μέτρα του

Το στόμα που κουράστηκε να τραγουδεί σωπαίνει,
κι απόμεινε απ’ το γέλιο του μια ζάρα που το σκίζει.
                                                               Α. ντε Ρενιέ


Κι ήρθε ο χειμώνας.
Για εκείνον όχι τώρα,
πολύς καιρός είναι που τον ένιωσε.
Το σκοτάδι ανίερο ―θα ανασηκωθεί
προσεκτικός σε κάθε βήμα.
Δεν είναι όνειρο.
Δεν έχει την απαίτηση να είναι.
Ο χειμώνας τόσο οικείος,
κανονικός και στα μέτρα του.

30/5/2017 Ποιείν

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

με τον ουρανό

θέλω να γίνω ποιητής

χρόνοι

αυτοανθολογούμενος