vakxikon# 25

Ποιητικό έμβρυο...


Με αφορμή την πρόσφατη έκδοση της συλλογής Αποτύπωμα του Χρήστου Παναγιωτόπουλου, διευθυντή ειδήσεων του Mega Channel, ας μου επιτραπεί ένα σύντομο σχόλιο.

Η κυοφορία του ποιητικού εμβρύου, πριν τον τοκετό, μπορεί να συνοδεύεται από αδιαθεσίες, εμέτους, και σοβαρές ακόμη επιπλοκές. Αυτό, τουλάχιστον, οφείλει να το γνωρίζει κάθε υποψιασμένος στιχοπλόκος σε ενδιαφέρουσα...

Αν όλοι οι κίνδυνοι ξεπεραστούν, κι ο ποιητής ευτυχίσει να πάρει αρτιμελές το ταλαιπωρημένο νεογνό στην αγκαλιά του, έχοντας προηγουμένως πληρώσει -συνήθως αδρά- το μαιευτήριο - εκδοτικό οίκο που τον ξεγέννησε, ξεκινά η πραγματικά μεγάλη περιπέτεια!

Σε ποιον να το εμπιστευτεί; Πού να το ακουμπήσει;

Πώς να το ντύσει και να τ' αναστήσει; Ποια θα 'ναι η τύχη του σ' αυτόν τον μάταιο κόσμο, τον -μέχρι κόκαλο- αντιποιητικό;

Έχουν, εν τέλει, καμιά σημασία οι αρετές, τα τάλαντα ή η ομορφιά του;

Μήπως η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη;

Τέτοια ερωτήματα συνήθως ταλανίζουν τον γονιό, που αφιερώθηκε σ' αυτό με αυταπάρνηση.

Υπάρχουν ασφαλώς και οι εξαιρέσεις: Γονείς αμέριμνοι! Βρέφη που δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Έχουν χρυσούς νονούς, θείους και θειάδες... Τα πάντα έχουν μπει στο αυλάκι, πριν γεννηθούν: Η ανατροφή, η μουσική, η εύχαρις, ευπώλητη ατμόσφαιρα, ακόμη και τα ράφια που θα εκτεθούν.

(«Το παιδί του εργάτη, δυο φορές εργάτης...», μου ‘χε πει, κάποτε, εύστοχα μια φίλη)



Ντέμης Κωνσταντινίδης, Vakxikon.gr



Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

με τον ουρανό

θέλω να γίνω ποιητής

χρόνοι

αυτοανθολογούμενος