τομή

Στον ομοιογενή 
φίλο ποιητή Ε. Μύρωνα

Στόματα δειλά διστακτικά
νεροφαγώματα της λύπης
σ’ ατεκμηρίωτα πρόσωπα

Ίσα να κρέμονται
κάτω απ’ το βέλος του βορρά
μισά ετοιμόρροπα

Μάτάκια κάρβουνα σβηστά
από την έξαψη της φλόγας
στρώματα καύσης

Σημεία ―μεζούρες― σταθερά
αξίνες ως το φυσικό
τίποτα


29/6/2017

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

θέλω να γίνω ποιητής

αυτοανθολογούμενος