Οι μεγάλες οι φουρτούνες είναι για τις οπορτούνες. Καπετάνιους στο γιαλό να σου βρω ένα σωρό. Θέλει ανάλαφρο σκαρί η θαλασσοταραχή. Θέλει "ναι μεν, αλλά δεν" σώβρακα από σατέν. "Αλληλέγγυους στον αγώνα" να σε σφάζουνε στο γόνα. Νομοσχέδια να περνάνε και να τους ψηφίζεις, χάνε.

Τι κι αν μαγείρευες τα νάτσος, δεν ήσουν αρκετά καπάτσος. Τώρα μαζί με τα στιχάκια, κόψε και λίγα κρεμμυδάκια. Βάλε μια σανγκριά να πιούμε, εδώ παρέα ν' αναπολούμε. Σκόρδο για τους κακούς ανθρώπους, τους πλάγιους και καιροσκόπους. Κυρ ποιητά μου, γελασμένε, επαναστάτη κουρντισμένε! Όταν κλωτσάς σαν το μουλάρι, τότε ο Χάρος όποιον πάρει. Βάλε μια σανγκριά να πιούμε, εδώ για να φιλοσοφούμε.. Τώρα μαζί με τα στιχάκια, κάρβουνο και τα κρεμμυδάκια..

Τα αντισηπτικά δεν φτάνουν.. βάλθηκαν να μας ξεκάνουν, έχουμε αντιικά μα κι αυτά κάνουν δουλειά; Ποιος το ξέρει, άπλυτο χέρι, φτέρνισμα ή βηχαλάκι (τι αν σε λένε Μαρινάκη;), σου τον μπάζουν στο τσαρδάκι.. Εγώ, πράσινο σαπούνι κι ηθικό σαν του Γκουσγκούνη, με πετρέλαιο εντριβές και βεντούζες τις κόφτες.. Μασουλάω τρεις σκελίδες, καυτερές δυο αγουρίδες, τσίπουρο με το κιλό, κι αν θες κόπιασε από δω..

Εκεί που σέρφαρα πιο πριν και έκανα σκρολ-ντάουν φωτογραφίες ψάχνοντας να βάλω στο μπαγκράουντ τσουπ και πετάγεται μπροστά σαν πράσινη ακρίδα σαν χορηγούμενη πορδή ποιητική σελίδα.. Λίγο πιο κάτω θέλανε τα κόλπα να μου μάθουν πετυχημένοι συγγραφείς και φαρισαίοι-γραμματείς πώς να σταυρώνω τον καλό και τίμιο αναγνώστη πώς συγγραφέας να γινώ μ' αγαπησιάρικο κοινό στις λίστες κάποτε να μπω κι εγώ του Αναγνώστη.. Όμως κάπου βαρέθηκα η μέρα είναι ωραία! -- χτυπάω τώρα έναν φραπέ κι ες αύριον τα σπουδαία.. 4/4/2021 Στιγμές

Το σύμπαν πήρε πίσω τη φωτιά του. Τι γίναν οι άνθρωποι; Ποιος ψάχνει ψύλλους στον αχυρώνα. Θα φαγώθηκαν ασφαλώς σαν τα σκυλιά. Καιρό πριν τους πνίξουν οι θάλασσες. Ίσως πολύ προτού τους κάψει ο ήλιος. Μα να που η τράπουλα ανακατεύεται. Το σύμπαν πήρε πίσω τη φωτιά. Κι ένα άλλο σύμπαν ήδη ετοιμάζεται.

Μικρό χελιδονάκι Κουτσουρεμένη ουρά Στο διπλανό κλαδάκι Κρατάει μου συντροφιά. Άφοβο, σοβαρό Ίδιο ψυχή ανθρώπου Πούθε, με τι καιρό Δω, στην ερμιά του τόπου;

Σκύλε, τ' αφεντικά σε ξέχασαν κλεισμένο. Σκύλε, τ' αφεντικά σου είχαν έμπνευση. Κόσμος σου η περίφραξη βλέμμα τα σύρματα προέκταση η αλυσίδα. Αν υπάρχει Θεός δίκαιο κριτή σε ετοιμάζει για το επέκεινα.