“Καλημέρα σας, σας τηλεφωνώ για μια προσφορά που είναι αδύνατο ν’ αρνηθείτε... Έχετε λίγο χρόνο;" Βελούδινη χροιά είχε η φωνή αυτής της κοπέλας που μιλούσε βιαστικά, στην άλλη άκρη.  “Ακούστε, καλή μου δεσποινίς, η προσφορά σας δεν με ενδιαφέρει. Σε μιαν άλλη πραγματικότητα θα μου διαβάζατε, ίσως, ποιήματα. Αργά, χωρίς καμιά σκηνοθεσία, ανυπόκριτα. Πιστέψτε με, τότε θα ήταν μάλλον αδύνατο να σας αρνηθώ. Καλημέρα.”

Σαν τι ν’ αναπολεί κάποιος που ερωτεύτηκε, είναι σα να ονειρεύτηκε μες σε θολό γυαλί.  Βρεγμένο σκηνικό και σκουριασμένο κάγκελο, περίμενε έναν άγγελο σε γη και ουρανό.  Βλέπει τις κλειδαριές μνημεία δίχως κίνηση, μια κάποτε συγκίνηση για άγουρες καρδιές. 7/11/2019 ToKoskino 13/12/2019 Ποιητικός Πυρήνας

Βιάστηκες κι εσύ σε (γνωστό) μαντρί να μπεις περιοδικού, του ενός και του αλλουνού ψευτοαριστερού πατημένη ουρά να καταντήσεις. Έπρεπε ν' ακουστείς, να διαβαστείς, έπρεπε να καθιερωθείς, είχες και μια ψυχή να πουλήσεις. Γράφε τις καινοτόμες μπούρδες σου, λοιπόν, πέρνα τες μετά σε καρμπόν, μ' επίθετα κατάλληλα να τις στολίσεις. Μες στον καιρό αυτόν τον ζηλευτόν έγιναν τυπικό προσόν οι υποκλίσεις..

Αντί να πάρεις τους δρόμους, σε λαστιχένιους διαδρόμους περπατάς, στο ίδιο σημείο παραμένοντας.

Παίρνω το δρόμο μου και πάω και άνθρωπο δεν απαντάω. Κι άνθρωπο δεν απάντησα, την ξενιτιά καζάντισα. Εμπρός, ο αρχαίος πειρασμός μου λέει "πέσε, είναι γκρεμός". Πλούτη, βασίλεια, μεγαλεία και φουσκωμένα και γελοία λειριά και αξιώματα που θα τα φαν τα χώματα. "Ύπαγε οπίσω μαύρο φίδι, της ερημίας το στασίδι δοξαστικό του άλλου κόσμου φως, αποκάλυψη εντός μου. Κι η αγάπη και η στέρηση γαλήνια εγκαρτέρηση". 13/12/2019 Αλλιώς