πελεκημένα
Σαν παίρνει πια να σουρουπώνει κι ο κόσμος βγάζει βόλτα τη χαρά του, ο ποιητής τ' αβάσταχτα φτερά του σ' εκτάσεις μυθικές απλώνει. Σ' εκτάσεις με ονόματα σβησμένα από καιρούς κι από σταγόνες, σ' εκτάσεις με φτερά πελεκημένα μες στους αιώνες.