πελεκημένα
Σαν παίρνει πια να σουρουπώνει
κι ο κόσμος βγάζει βόλτα τη χαρά του,
ο ποιητής τ' αβάσταχτα φτερά του
σ' εκτάσεις μυθικές απλώνει.
Σ' εκτάσεις με ονόματα σβησμένα
από καιρούς κι από σταγόνες,
σ' εκτάσεις με φτερά πελεκημένα
μες στους αιώνες.
κι ο κόσμος βγάζει βόλτα τη χαρά του,
ο ποιητής τ' αβάσταχτα φτερά του
σ' εκτάσεις μυθικές απλώνει.
Σ' εκτάσεις με ονόματα σβησμένα
από καιρούς κι από σταγόνες,
σ' εκτάσεις με φτερά πελεκημένα
μες στους αιώνες.