η παραλία μας...
Απαράλλαχτοι οι δρόμοι!
Δίχως κάτι καινούργιο να συμβαίνει
Ζώντας την ίδια μέρα απ' την αρχή
Βρήκαν τον τέτοιο κόσμο μας
http://demispoetry.blogspot.gr/2014/08/blog-post_9.html
http://demispoetry.blogspot.gr/2014/07/blog-post_30.html
Στην ούγια, αχ ξηλωμένο!
Μα εσύ μη λογαριάζεις...
Κακιά ενέργεια σκοτεινή
Που απλώνεται, τεντώνεται 5
Τα χάη να κατακτήσει.
Πιο κρύα λέω τα βλέμματα
Τις νύχτες των ανθρώπων
Όταν κερδίσει η μοναξιά
Κι απλώσει και τεντώσει. 10
http://demispoetry.blogspot.gr/2014/08/blog-post_9.html
Η παραλία μας δεν έχει πια φωτιές
Ούτε παρέες με κασετόφωνα τα βράδια
Λείψαν τα χάδια κι οι γλυκές φωνές
Τώρα ατέλειωτη σειρά από σκοτάδια...
http://demispoetry.blogspot.gr/2014/07/blog-post_30.html