Ακριβώς απέναντι, μελετούσε επιτύμβιες επιγραφές. Με κατάλαβε που την παρατηρούσα και σήκωσε ελαφρά το αρχαϊκό κεφάλι της. Στο ερευνητικό της ακόμα βλέμμα, απάντησα χαμηλόφωνα: ‘’Ξέρεις, λεν όλα τα ίδιο…’’. ‘’Μήπως μπορώ, λοιπόν, να μάθω ποιο είναι αυτό; ’’, μου έκανε σοβαρά και κάπως ειρωνικά, λάμποντας τα μάτια. ‘’Ζήσε! Ζ ή σ ε!’’, αναφώνησα ερωτευμένος. 7/6/2019 Τοίχου του ετέρου

Παλιώνει το διαμέρισμα μαζί με την ένοικό του. Τη βλέπω που βγαίνει στο μπαλκόνι μετρώντας τους περαστικούς με μια σιωπηλή και τόσο ευγενική απελπισία. Ποτίζει τις γλάστρες της βρέχει τα γυμνά της πόδια κι ονειρεύεται ακρογιαλιές πολύ μακρινές. Ούτε που φαντάζεται πως το μακρινό θα το έκανα, τώρα κιόλας, κοντινό. Μα δεν είναι αυτό. Ποτίζει τις γλάστρες της βρέχει τα γυμνά της πόδια κι ονειρεύεται ακρογιαλιές προ πολλού χαμένες. 13/6/2019 Οι Ποιητές που αγάπησα 15/6/2019 Στιγμές

Αν ήμουν μούμια αιγυπτιακή, θα 'χα έναν ήλιο πάνω απ' το κεφάλι μου και σκαλισμένα φυλαχτά από φαγεντιανή, για τη βουτιά στη Στύγα. Αν ήμουν μούμια αιγυπτιακή, θα 'χα έναν σκύλο φύλακα να με περνά απέναντι και μια αγελάδα το μαστό της να μου δίνει. Τέσσερα σκεύη θα κρατούσανε τα μέσα μου, κι όλο το βιός μου θα κλεινότανε μαζί μου. Άμμος θα σκέπαζε το πέρασμα · θα 'μουν κατάστικτο κουτί. Κι ούτε θα μ' έκλαιγες,  μικρή μου.

Έχω στην πλάτη μιαν ουλή σα να με κάρφωσαν πισώπλατα. Ανάγλυφος εκεί, ψηλαφητός ο πάλαι τρόμος. Τι αλοιφές, τι γιατρικές, τι επιθέματα … Έχω στην πλάτη μιαν ουλή που θα με θάψουνε μ’ αυτή. 21/5/2019 Στιγμές 25/6/2019 Στάχτες

Πάνω απ' τις λαϊκές τ' απομεσήμερο γυροφέρνουν οι γλάροι. Τόσοι πολλοί, δεν φτάνουν όμως την επιμονή των ανθρώπων με τα καρότσια. Καθώς οι γλάροι έχουν και τη θάλασσα.