Ρώτησα την υπάλληλο στο πρωτόκολλο να μου πει γιατί δε ζει το χρυσόψαρο στη γυάλα απέναντι. Αυτή αρκέστηκε να μου δώσει ένα λευκό χαρτάκι με τυπωμένο έναν αύξοντα αριθμό κι όπως έφευγα μου ψιθύρισε: η αλήθεια βρίσκεται με τους πεθαμένους. 10/8/2019 Στιγμές 4/10/2019 Στάχτες

H διαφάνεια του νερού το πρωινό αεράκι κι ο ήλιος με τα σύνεργα μικρού παιδιού όλη μερίτσα να χτίζει ένα καστράκι.

Οι κάκτοι και οι ποιητές φυτρώνουνε στις ερημιές, μ΄ ελάχιστο μόνο νερό και καθαρό ουρανό. Στους κάκτους και στους ποιητές τ' αγκάθια είν' το προφανές, μα υπάρχει σάρκα τρυφερή κι υπομονή. Τους κάκτους και τους ποιητές φαγάνες αεικίνητες, που οικόπεδα μετρούν τη γη, τους ξεριζώνουν μια εποχή. 6/9/2019 Στιγμές 4/10/2019 Στάχτες

Στους στραγγισμένους τη ζωή, ρίχνουν πασπάλισμα τη μεταφυσική. Απόψε τόση η τεμπελιά, κόβε και μοίραζε φιλιά. Το κάθε ζούδι, κάθε πουλί, το σύμπαν όλο ακινητεί στου μάγουλού σου την ελιά, κόβε και μοίραζε φιλιά.

Άπό μικρός στη γαλαρία Στα πίσω πάντοτε θρανία Στα πίσω πάντοτε καθίσματα Στους πίσω τάφους.

Αμπελοφιλόσοφοι ηθοποιητές, λαϊκοδιδάσκαλοι καθοδηγητές, πήξαν τα ματάκια μου στις εξαργυρώσεις, τάλαρα στα τάλαρα, δόσεις πα στις δόσεις.. Μάζευε χρωστούμενα θεά των ενοικίων, μα να είσαι και φετίχ συ των Εξαρχείων, όλα βολικά, γαμώ!, όλα θα μας πάνε, κι αν πρέφα μας πάρουνε, πάλι θα γελάμε.. Τούτο το κουτόχορτο, διάολε, δε στερεύει, στρίψε και για πάρτη μου κι άστο να δουλεύει..

Μυθικά πουλιά και ζώα στο ανάγλυφο της Θάσου, παραδίπλα η αρχοντιά σου με μιαν έκφραση αθώα. Μάρμαρο ζωντανεμένο στου Λιμένα την αλέα, Διόνυσε εσύ Ζαγρέα λύπου έναν πεθαμένο. Ναυαγό μέσα στην πλάση δω τον ξέβρασε το κύμα, φύλαξέ του κάποιο μνήμα στα πυκνά παρθένα δάση.