Χόρευε πέρα-δώθε ο εκτυπωτής Τυπώνοντας τα ένσημά μου Μονότονος και συνεπής Μέτραγε όλα, απ' την αρχή, τα βήματά μου. Σάμπως, τι έφταιγε αυτός... Για την κουραστική χορογραφία; Τι να σου κάνει ένας ξερός ρυθμός Αν δεν ταιριάζει μουσική και φαντασία;

Πώς ντύθηκε η καινούργια φύση Κι ήρθε να μας προϋπαντήσει! Πώς φόρεσε όλα τα καλά της Κι έστρωσε τα πυκνά μαλλιά της! Πώς εγλεντήσαμε παρέα Σε χρυσοπράσινη αλέα! Κι όταν βραδιάσαμε πιωμένοι Μας ξέχασε η οικουμένη! http://demispoetry.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html