Aναμμένο κεράκι η προσευχή του ανάξιου δούλου Σου · ρίζα της παπαρούνας σε χαλίκι.

Με τη γαλάζια αύρα σου Σκύψε και βούτα στην ψυχή μου Που είναι σπηλιά Μες στα τρισκότεινα νερά Βαθιά η πληγή μου.

Χιλιάδες μετανάστες Τα ναυάγια Της λησμονιάς νερό Σκεπάζει Χωρίς ονόματα · Ντόπιοι δουλέμποροι Διαβεβαιώνουν Ουδετερότητα.

Έμβρυα, φουγάρα ― σπασμένο κέλυφος · Εδώ, να ψάχνουμε μόνοι στο σύμπαν.

Επίμονο το χτύπημα στην πόρτα Νύχτα που ο αέρας έγλειφε τα σείστρα Ορμώντας κρύος από τη θάλασσα.

Πώς είναι δυνατόν κάτι να κράτησες Από τους γερανούς στο ακρολίμανο Όπως σκυφτοί τ' απομεσήμερο Εξαϋλώνονταν στο φως;

Εκ νέου τα λόγια μια υπαγόρευση Οριστικά υπό κατάληψη το σώμα Ιεροεξεταστές χωρίς συγχώρεση Στίχοι που δεν ζευγάρωσαν ακόμα.