ξενιτεμένο

Γκρεμίστηκες απ' τη φωλιά
Και τη δική σου μυρωδιά
Αχ, δε γνωρίζει!
Τ' αδέρφια σου από ψηλά
Σου στέλνουνε το έχε γεια
Μα δε δακρύζει.

Αποσυνάγωγος περνάς
Μέρες και νύχτες συμφοράς·
Σε μακαρίζει!
Τώρα στη ζέστη της φωλιάς
Το κρύο στόμα μιας οχιάς
Συρίζει...

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

θέλω να γίνω ποιητής

αυτοανθολογούμενος