passo a tempo
Αφού δε μένει κάτι άλλο ν' αποδείξεις
Προς τι ακόμη επιμένεις, ποιητή;
Δε σου 'ναι κιόλας αρκετή συγκομιδή
Τόσων ψυχών λησμονημένων οι αφίξεις;
Αυτούς τους σκέπασε το κύμα, μα εσύ
Σπρώχνεις το στίχο με το ζόρι, σα σκυλί
Πικρά και άνοστα σποράκια σε χαρτί
