τοτέμ

Οι βροχές που ήρθαν
Δεν μπόρεσαν να κατευνάσουν
Την ακόρεστη δίψα μας.
Τα τόσα σφάγια δεν έφτασαν
Για την πείνα μας.
Είχαμε μάθει ολοένα να ζητάμε
Απ’ τους θεούς.
Είχαμε μάθει τους καμένους κορμούς
Να προσκυνάμε.

Ο ήλιος άλλαζε τη λίμνη σε έρημο
Κι ο μάγος περίλυπος
Έριχνε και ξανάριχνε τα κότσια.
Όσο το μεγάλο βουνό έκανε ειρήνη
Με τον ουρανό
Και η αρκούδα ξάπλωνε με το ελάφι,
Αυτός έριχνε και ξανάριχνε…

Όμως πουλιά, αλίμονο, δεν πέρασαν.
Τα κότσια βουβάθηκαν,
Τα εντόσθια μαράθηκαν,
Ο κορμός ακίνητος, δεν απάντησε.
Ένα καρβουνιασμένο κούτσουρο
Τι προφητεύει;

15/6/2016 Στάχτες