μουλαράδικο

Τώρα, έλεγε, δεν είναι ώρα για παλικαριές
κι άλλα τερτίπια.
Ο χρόνος κάλπαζε καβάλα
σ' ένα γέρικο μουλάρι,
ώσπου δεν έπαιρνε κι αυτό τα πόδια του.
Χτυπούσαν, μάτωναν οι οπλές
σε κάθε γύρισμα του δρόμου.
Σε κάθε αγγάρεμα, σε κάθε φόρτωμα,
σ' ό,τι βρισιά κι ανάθεμα,
μέτραε τις λίγες αντοχές.
Aν τότε είχε επαναστατήσει
και τ' άδικο στα δόντια είχε κλωτσήσει!

Όμως, με τόσο τρέμουλο είχε ζήσει.