δεν ήρθες*

Πήγα σε μέρη  με όμορφες λίμνες
Σε οροπέδια  του αγνώστου στοιχειά
Έφτασα σ' όνειρα  μα εσύ δεν ήρθες
Πώς να παλέψεις  με μάτια κλειστά;

Κι όλο ελπίζαμε  τα χρόνια περνούσαν
Χέρια απλωμένα  να κρατήσουν τη γη
Κάποιοι στο θρόνο τους  φριχτά γελούσαν
Τι θα απομείνει  τι θα ξεχαστεί;


*Λησμονημένο (πάνω από δύο δεκαετίες) μετεφηβικό μου 

ποίημα-τραγούδι. Αλίμονο, εξακολουθούν να γελούν.