το κουκούλι

Το πρωινό μισό σε βρίσκει
κάπου άτσαλα να σκουντουφλάς,
από φτηνό και σκάρτο ουίσκι
τα σωθικά σου να ξερνάς.

Κανένας πια δε σε γνωρίζει,
έτσι κι εσύ δεν τους κοιτάς.
Το έδαφός σου πριονίζει
η κρύα λάμα κάθε ματιάς.

Σάπισε το παλιό κουκούλι
οι εμπειρίες σαν τη βροχή,
μούλιασαν μέχρι το μεδούλι
και σου σκεβρώσαν το κορμί.

Ηλεκτρισμός είναι το μίσος
και η ψυχή μια παροχή.
Λιπόθυμος αν είσαι, ίσως
ακούσεις θεία μουσική.

8/2/2019 Στιγμές

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

θέλω να γίνω ποιητής

τα πρωινά