το εγώ
Το εγώ σαν παγοθραυστικό,
εκεί που ούτε μαύρο ούτε λευκό.
Εκεί που τίποτα. Εκεί του τίποτα.
εκεί που ούτε μαύρο ούτε λευκό.
Εκεί που τίποτα. Εκεί του τίποτα.
στην ανηφόρα
Πάμε, ρε πατέρα να μου ξαναπάρεις εκείνο το ποδήλατο, το βαρύ, το σοσιαλιστικό, το μαύρο με τ' ασημένια γράμματα και τα τρακτερωτά λάστιχα. Να το τσουλήσουμε ξανά σ' όλη την πόλη και να το σέρνουμε μεσημεριάτικα στην ατελείωτη ανηφόρα.