Aκούς την άνοιξη; Στο στρώμα αυτό της γης από χορτάρι, έντομα κι εμείς με τα φτεράκια μας μαγνητισμένα απ' τις ζεστές ακτίνες Του, και ζαλισμένα απ' τ' άνθη τα λευκά, τα κίτρινα και τα μενεξεδιά, μυριάδες προσευχές αναπέμπουμε.
Η φήμη δεν είναι παρά ένα φρουτόδεντρο Τόσο πολύ επισφαλές -- Δεν μπορεί ποτέ να λουλουδίσει Ώσπου ο καρπός του βρεθεί στο έδαφος. Έτσι, οι άνθρωποι της φήμης Δεν μπορούν ποτέ να βρουν έναν δρόμο Ώσπου ο χρόνος να έχει πετάξει Μακριά από τη μέρα του θανάτου τους. Απολησμονημένος όσο βρίσκεσαι εδώ Σε θυμούνται για λίγο Ένα πολύ μοδάτο ερείπιο Από ένα στυλ πολύ παλιοκαιρίσιο. Η ζωή δεν είναι παρά μια μνήμη Κάτι που συνέβη καιρό πριν Ένα σκηνικό θλίψης Για μια προ πολλού ξεχασμένη παράσταση. Φαίνεται τόσο εύκολο Απλά να το αφήσεις να συνεχιστεί Ώσπου σταματάς κι αναρωτιέσαι Γιατί ποτέ δεν αναρωτήθηκες γιατί. Ασφαλής μέσα στη μήτρα Κάποιας αιώνιας νύχτας Βρίσκεις ότι το σκοτάδι μπορεί Να δώσει το λαμπρότερο φως. Ασφαλής στη θέση σου βαθιά στη γη -- Μόνο τότε θα ξέρουν τι άξιζες πραγματικά. Απολησμονημένος όσο βρίσκεσαι εδώ Σε θυμούνται για λίγο Ένα πολύ μοδάτο ερείπιο Από ένα στυλ πολύ παλιοκαιρίσιο. Η φήμη δεν είναι παρά ένα φρουτόδεντρο Τόσο πολύ επισ
Τον πρώτο στίχο σου χαρίζουν οι θεοί, μετά ξυπνάς πεσμένος σε πηγάδι. Κανείς διαβάτης δεν περνάει από κει. Εσύ, η μούχλα και δυο ψόφιοι ποντικοί, μ’ ένα κομμάτι ουρανό ως το βράδυ.
Μας τον φέραν οι μασόνοι μας τον φέραν οι Εβραίοι μας τον φέραν κατσαπλιάδες κομμουνιστοσυριζαίοι; Μας τον έφερε ο Σόρος του διεθνισμού ο σπόρος να μας βάλει στα μαχαίρια πατριώτες με χιπστέρια; Και γιαγιάδες με παππούδες κυνηγούς με αλεπούδες ποδηλάτες με μπατσόνια για της λαϊκής τα ψώνια; Εργοδότες με υπαλλήλους τις γατούλες με τους σκύλους Ποιητάδες με ιστολόγους κι άθεους με θεολόγους; Μας τον φέρανε οι Τούρκοι μας τον φέρανε οι κούρκοι μας τον φέραν τον ιό και μας κλείσαν στο μπετό.
Όχι άνθρωποι. Κωδικοί προϊόντων. Κάποιο χέρι μας αποσύρει από το ράφι, και δεν ξανάρχεται άλλη παρτίδα πια. "Την ίδια δουλειά κάνουν όλα", λέει ο υπάλληλος, που συνεχίζει να περνά αυτοκόλλητα χωρίς να σηκώσει το βλέμμα.