μαρμαρωμένα
Θεσσαλονίκη, Δεκέμβρης '20
Τείχος ολάκερο, έξω απ' τα τείχη.
Τα μέλη αυτά αγκαλιασμένα, τυχαίο οικοδομικό υλικό.
Παλίμψηστα ομορφιάς, από καιρό πολέμου.
στην ανηφόρα
Πάμε, ρε πατέρα να μου ξαναπάρεις εκείνο το ποδήλατο, το βαρύ, το σοσιαλιστικό, το μαύρο με τ' ασημένια γράμματα και τα τρακτερωτά λάστιχα. Να το τσουλήσουμε ξανά σ' όλη την πόλη και να το σέρνουμε μεσημεριάτικα στην ατελείωτη ανηφόρα.