στην ανηφόρα
Πάμε, ρε πατέρα να μου ξαναπάρεις εκείνο το ποδήλατο, το βαρύ, το σοσιαλιστικό, το μαύρο με τ' ασημένια γράμματα και τα τρακτερωτά λάστιχα. Να το τσουλήσουμε ξανά σ' όλη την πόλη και να το σέρνουμε μεσημεριάτικα στην ατελείωτη ανηφόρα.
Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα
διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)
Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
το κοστούμι
μάτια από ομίχλη
Παίρνω το δρόμο των ανατολικών τειχών. Ένα μουρμουρητό με συνοδεύει -- διηγήσεις για παλιά χέρια. Σκιές περιφέρονται αμίλητες. Λιωμένα μάρμαρα, σπείρες ακατανόητες. "Ενοικιάζονται φοιτητικές γκαρσονιέρες". Κατηφορίζω αργά προς τη θάλασσα. Άνθρωποι με μάτια από ομίχλη, κύματα από κρύσταλλο και θλίψη.