η σκέψη
Σαν τον αετό που δεν βλέπεις,
γιατί ίπταται πάνω απ' τα νέφη.
Έτσι μοιάζει η σκέψη,
όταν γίνεται συμπαντική.
γιατί ίπταται πάνω απ' τα νέφη.
Έτσι μοιάζει η σκέψη,
όταν γίνεται συμπαντική.
στην ανηφόρα
Πάμε, ρε πατέρα να μου ξαναπάρεις εκείνο το ποδήλατο, το βαρύ, το σοσιαλιστικό, το μαύρο με τ' ασημένια γράμματα και τα τρακτερωτά λάστιχα. Να το τσουλήσουμε ξανά σ' όλη την πόλη και να το σέρνουμε μεσημεριάτικα στην ατελείωτη ανηφόρα.