oι στίχοι

Οι στίχοι είναι
σαν τ' άτακτα παιδιά.
Δεν κάθονται
υπομονετικά.
Κι όλο σκαρώνουν
κάποια σκανταλιά.

 
Οι στίχοι δεν είναι
ακίνητοι και πλαδαροί.
Δεν παίρνουν
καθαρτικό
για να ξεφορτωθούν
τον πλεονασμό.

Οι στίχοι ξεχνούν.
Δεν έχει σημασία
ποιος τους έγραψε
αν όντως κάτι
έχουν να πουν.

Με κρασί με καπνό
με έρωτα ή με θάνατο.
Οι στίχοι μεθούν.