ιοβόλο

Kάπου βαθιά μέσα μου
ζει η ποίηση.
Σαν ιοβόλο ερπετό
στη ρίζα ενός πεθαμένου δέντρου
ξεχειμωνιάζει.
Προειδοποιούν οι τεθλασμένες
πάνω στη ράχη της.
Κι εκείνος ο δυσοίωνος συριγμός.
Φυλάξου όταν ξυπνά.

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

λησμονημένα

τα πρωινά

στην ανηφόρα

μάτια από ομίχλη