οι μπογιές

Κύριε μπογιατζή, έπηξαν οι μπογιές σου.
Οι βούρτσες στέγνωσαν στον ήλιο.
Κύριε μπογιατζή, άσε τη δουλειά ημιτελή.
Το μεροκάματό σου πιο μικρό
από εκείνο το λουλουδάκι
που φύτρωσε πεισματικά ανάμεσα στις πέτρες.
Κύριε μπογιατζή, τέλειωσε το τσιγάρο σου
κι από αύριο γράφε μόνο συνθήματα.
Ούτε ένας ξασπρισμένος τοίχος.
Πες το και στους άλλους.
Κύριε μπογιατζή, κάθε αύριο.
Μέχρι να τη βάψουνε.