απέναντι
Αρχίζει να μου γνέφει το ταβάνι,
οι γύψοι. Κι η φωνή του Φάνη
και της Σαβίνας οι ψαλμοί, ο καθένας
ένα διαμάντι απ' το κουτί της Λένας.
Ειν' το καράβι σκοτεινό που περιμένει,
καράβι που σαλπάρουνε οι νικημένοι.
Εγώ, εκείνος, τόσοι άλλοι,
ίσως πια απέναντι θα βρούμε αγκάλη.
οι γύψοι. Κι η φωνή του Φάνη
και της Σαβίνας οι ψαλμοί, ο καθένας
ένα διαμάντι απ' το κουτί της Λένας.
Ειν' το καράβι σκοτεινό που περιμένει,
καράβι που σαλπάρουνε οι νικημένοι.
Εγώ, εκείνος, τόσοι άλλοι,
ίσως πια απέναντι θα βρούμε αγκάλη.