το φεστιβάλ

Βρέθηκα στη μέση
του δάσους.
Εκείνη την ώρα είχαν φεστιβάλ
οι τζίτζικες.
Κάθισα και βάλθηκα
να τους ακούω.
Έλεγαν “εδώ θνητέ
είσαι φιλοξενούμενος”
Έλεγαν “οι λέξεις σου
είναι θόρυβος”
Έλεγαν “δεν γνωρίζεις άλλο
παρά το σήμερα”
Έλεγαν “μείνε αν θες
και τραγούδησε μαζί μας”

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Σύνθημα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

το κοστούμι

Το κοστούμι ήταν σε καλή κατάσταση μόνο λίγο φαρδύς ο μακαρίτης το συγύρισε σ' έναν ξάδερφό του ράφτη να πηγαίνει τις Κυριακές στην εκκλησία να κάνει μετά τον περίπατό του περνώντας κάτω απ' το μπαλκόνι της καλημερίζοντας τους περαστικούς μ' ένα φρεσκοκομμένο τριαντάφυλλο στο πέτο.
Διαβάστε περισσότερα

στην ανηφόρα

Πάμε, ρε πατέρα να μου ξαναπάρεις εκείνο το ποδήλατο, το βαρύ, το σοσιαλιστικό, το μαύρο με τ' ασημένια γράμματα και τα τρακτερωτά λάστιχα. Να το τσουλήσουμε ξανά σ' όλη την πόλη και να το σέρνουμε μεσημεριάτικα στην ατελείωτη ανηφόρα.
Διαβάστε περισσότερα

της τέχνης

Υποστήριζε τον άνθρωπο της τέχνης Δεν δηλώνει αλλά είναι καλλιτέχνης Ούτε ένσημα μα ούτε και πτυχία Έχει δεύτερο πετσί την ανεργία. Υποστήριζε τον άνθρωπο της τέχνης Μία ζωή δρομέας ερασιτέχνης Τρέχει προς την παιδική του ηλικία Απ' το τέρμα στην αφετηρία.
Διαβάστε περισσότερα

μάτια από ομίχλη

Παίρνω το δρόμο των ανατολικών τειχών. Ένα μουρμουρητό με συνοδεύει -- διηγήσεις για παλιά χέρια. Σκιές περιφέρονται αμίλητες. Λιωμένα μάρμαρα, σπείρες ακατανόητες. "Ενοικιάζονται φοιτητικές γκαρσονιέρες". Κατηφορίζω αργά προς τη θάλασσα. Άνθρωποι με μάτια από ομίχλη, κύματα από κρύσταλλο και θλίψη.
Διαβάστε περισσότερα

o κος Κορεκτορας

Ο κος Κορεκτορας τιμαται καθε χρονο σε φεστιβαλ ποιησης.. Τρωτε φρεσκα μυαλα νεων ανθρωπων κοι Χανιμπαλς των γραμματων.. Στραβοι εσεις δεν αφηνετε και τους αλλους να παρουν βλεφαρο.. Μηπως φωτισει --λεμε τωρα-- εστω και πυγολαμπιδα.. Ο κος Κορεκτορας εχει εξασφαλισει την αθανασια..
Διαβάστε περισσότερα