Νοέμβρης
ταμπουρωμένους.
Στον αέρα της πόλης πλανιότανε
το μήνυμά τους.
Τόσα και τόσα χρόνια η ίδια λούπα, μόνο
που οι ίδιοι είχαν πια άσπρα μαλλιά,
στους ώμους τους ασήκωτη τη μοναξιά
κι ίσως τα παιδιά των παιδιών τους
σ' ωραία κορνίζα.
αυτοπορτραίτο
Γένι αραιό Μαλλί βελόνα Φάτσα ταλαίπωρη Απ' το χειμώνα. Μάτια χωμένα Μέσα σε κόγχες Χέρια αλύγιστα Σα ξιφολόγχες. Αυτιά κλειστά Σε παραγγέλματα Ίδιο κεφάλι Ίδια τα πέλματα. Γλύπτης ο χρόνος Δίχως μοντέλο Με το σφυρί του Και το σκαρπέλο.